խևնալ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χɛvˈnɑl]
վանկեր՝ խև•նալ
- Մալաթիա՝ հիմարանալ, խենթանալ, գժվել ◆ Գողը մարթու ջեբեն բլազուկը, տեղը խիար կդնե, մարթը խևնա կը։ {{Հեղինակ|Մլթխ} ◆ Ով ինձ շինից դիվանա, Սուրփ Կարապետեն խիվանա: Ս_Ն
- հափշտակել՝ տարվել, չափազանց սիրել ◆ Օրիորդները վրաս կխևանան: (Խաթաբալա)
Արտահայտություններ խմբագրել
- Կօգնե կխևնաս, Կաղապար:բրբեռ Դատարկ-դատարկ դուրս մի տուր, լուրջ եղիր
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։