Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծա•գել 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բայ

  1. երկնակամարի վրա երևալ՝ հայտնվել (երկնային լուսատուների մասին)Ահա ծագեց կարմիր արև, Տաք և պայծառ է օրը, Դեհ, քաշեցեք, սիրուն եզներ, Առաջ տարեք արորը:Առավոտյան աստղը ծագում էր արդեն և արևելքի մեջ խավարն սկսում էր լուսնից բաժանվել։
  2. բացվել, ծագել, ցաթել (լուսին՝ օրվա՝ ճառագայթների մասին)Եվ Այծեմնասարի ետևից ծագեցին արևի առաջին
  3. առաջ գալ, առաջանալ ◆ Արտադրության զարգացման հետ ծագում են նորանոր պահանջներ։
  4. սկիզբ առնել, սերվել ◆ Նա հավատացնում էր, թե ինքը ծագում է ազնվական տոհմից։
  5. կազմավորվել, ձևանալ, կազմվել ◆ Հայ ժողովուրդը ծագել է բազմաթիվ ցեղերի և տոհմերի միաձուլումով։
  6. երևան գալ, մեջտեղ գալ ◆ Հարց՝ խնդիր՝ միտք ծագել:
  7. բխել, սկիզբ առնել ◆ Դա եղբոյր զայրույթ է, որ ծագում է եղբորն ուղղելու զգացումից։
  8. տե՛ս ծագեցնել

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. հայտնվել, երևալ, դուրս գալ
  2. բացվել, ծաթել, ծեգել, ճառագայթել, ճաճանչել, նշուղել, (հնց․)՝ շառավիղել, լուսածագել, նղնղալ (գվռ․)
  3. տե՛ս սկզբնավորվել, սերվել
  4. տե՛ս կազմավորվել, կազմվել
  5. (փխբ․) կայծակել

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել