Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [t͡sɑɡɛt͡sʰˈnɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծա•գեց•նել 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բայ

(պատճառական բայ)

  1. այնպես անել, որ ծագի՝ բացվի ◆ Արշալույս ծագեցնել։ ծագեցնել: ◆ Արև ծագեցնել:ծագեցնել:
  2. գոյացնել, առաջացնել ◆ Այդ բոլորն ինքնըստինքյան ծագեցնում է մի միտք, մի խորին տարակուսանք։ ծագեցնում է մի միտք, մի խորին տարակուսանք։ (Րաֆֆի) ◆ Ծեգին մեջ կը ծագեցնե երգ մը։ ծագեցնե երգ մը։ (Միսաք Մեծարենց)

Հոմանիշներ խմբագրել

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել