ծագկապ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sɑɡˈkɑp]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծագ•կապ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- (ժղ․) ողկույզի կոթը, որից թել են կապում և կախում։
- Նոր Նախիջևան՝Խաղողի ողկույզը կտրելու տեղը, կուզկապ։
Հոմանիշներ
խմբագրել- կուզկապ, կույզկապ
Արտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ծագկապ(ը) | ծագկապեր(ը) |
| Սեռ. | ծագկապի | ծագկապերի |
| Տր. | ծագկապի(ն) | ծագկապերի(ն) |
| Հայց. | ծագկապ(ը) | ծագկապեր(ը) |
| Բաց. | ծագկապից | ծագկապերից |
| Գործ. | ծագկապով | ծագկապերով |
| Ներգ. | ծագկապում | ծագկապերում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։