ծագումաբան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sɑɡumɑˈbɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծա•գու•մա•բան
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- ծագումնաբանության մասնագետ
Հոմանիշներ խմբագրել
- ազգաբան, ազգագետ, ազգախոս, ցեղաբան, ցեղագետ, ցեղախոս, ծննդաբան
Արտահայտություններ խմբագրել
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ծագումաբան(ը) | ծագումաբաններ(ը) |
| Սեռ. | ծագումաբանի | ծագումաբանների |
| Տր. | ծագումաբանին | ծագումաբաններին |
| Հայց. | ծագումաբանի(ն) | ծագումաբանների(ն) |
| Բաց. | ծագումաբանից | ծագումաբաններից |
| Գործ. | ծագումաբանով | ծագումաբաններով |
| Ներգ. | (ծագումաբանում) | (ծագումաբաններում) |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։