ծաթրին
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sɑtʰˈɾin]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծաթ•րին
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- տե՛ս ծոթրին ◆ Օդում բարձրանում էր վառ ծաղիկների և դրանց մեջ ծաթրինի սուր բույր։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Ինչ արբեցությամբ հոգին կընդգրկե այլակն հորդահոս՝ ծայրիի բույրին, ծաթրին, անանուխի, վայրի ռեհանի բազմաբուրումներն ըստախշ ու խունկե։ (Միսաք Մեծարենց)
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս ծոթրին
Արտահայտություններ խմբագրել
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ծաթրին(ը) | ծաթրիններ(ը) |
| Սեռ. | ծաթրինի | ծաթրինների |
| Տր. | ծաթրինի(ն) | ծաթրինների(ն) |
| Հայց. | ծաթրին(ը) | ծաթրիններ(ը) |
| Բաց. | ծաթրինից | ծաթրիններից |
| Գործ. | ծաթրինով | ծաթրիններով |
| Ներգ. | ծաթրինում | ծաթրիններում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։