Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծա•լե•ծալ

Ստուգաբանություն

ծալքերով, շատ ծալքեր ունեցող` կազմող, ծալքեր տալով ◆ Ես աղջիկ եմ ալ կուզեմ, շորը ծալեծալ կուզեմ Կաղապար:ժող երգ։ ◆ Մեր ամոթխած երեսեն երբեք չէր անկել շղարշ, Եվ գլխի քող ծալեծալ գետնից գնում էր միշտ քարշ։ (Րաֆֆի)
(փխբ․) (ժղ․) բազմապատիկ, շատ, առատ ◆ Ծալեծալ շնորհներ։ ◆ Ինչպիսի՜ հրեշավոր հանցանք գործեց մի ակնթարթում, որ այդպես զրկվեց այնքան ծալեծալ ձեր շնորհներից։ Շեքսպիր

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։