ծալմաշ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sɑlˈmɑʃ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծալ•մաշ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- շատ անգամ ծալվելուց կամ երկար ժամանակ ծալված մնալուց մաշված ◆ Գլխին գցեց իր պսակի ժամանակից մնացած շալը, որ ծալմաշ էր։ (Մամուլ)
Հոմանիշներ
խմբագրել- (ժղ․) ծալկեր
Արտահայտություններ
խմբագրել- Թևերը ծալմաշ էկեր են։ (Հ․Տեր-Հակոբյան)
- Տա ծալմաշ տառած կուտար ա:(Ձեռագիր)
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։