Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծա•լո•վի 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Ածական

  1. մասերը միմյանց վրա բերող՝ ծալվող կամ իրար մեջ հագցվող, հավաքովի ◆ Իր վրանում ծալովի աթոռի վրա փռվել էր Աբդուլլահ փաշան։ Սերո Խանզադյան ◆ Նա բերեց մի դույլ ջուր, ծալովի բաժակ և օճառ։ Գրքերից

Գոյական

  1. ծալծլված խմորից թխված խմորեղեն

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. ծալածո, ծալավոր, ծալծալ, ծալծու, ծալվող

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել