Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [t͡sɑlkʰɑˈnɔt͡sʰ]

վանկեր՝ ծալ•քա•նոց 

  1. Խոտուրջուր, Ջավախք, Նոր Բայազետ, Նոր Նախիջևան, Նոր Ջուղա՝ սելնակի պատի մեջ մեծ խորշ կամ սեյնակում հատուկ անակյուն` անկողիները դարսելու համար ◆ Ծալքատեղումն էլ դարսվում էր մկի քանի հին ու մին անկողիններ։ (Պերճ Պռոշյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։