ծալքի արմատ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [t͡sɑlkʰi ɑɾˈmɑt]

Բացատրություն

1. (երկրբ․) պառկած ծալքի ամենախոր մաս, որտեղ առանցքային հարթությունը ձեռք է բերվում զառիթափ կամ ուղղաձիգ դիրք

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝ корень складки (ru) ‎(korenʹ skladki)
• անգլերեն՝ root of fold

Աղբյուրներ

• Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։