Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ծա•ծել 

  1. Տրապիզոն՝ երկար ու բարակ ձողերից հյուսած հարմարություն, որ կախում են թոնրատան առաստաղից, վրան լցնում ձմեռվա պաշարը՝ սոխ, դդում և այլն՝ փչանալուց զերծ պահելու համար ◆ -Օջախի մուրը ծածկում է ծածելի վրայի դդումն ու սոխը և նրանց պահպանում փտումից։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։