Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծա•կո•տիք 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. ծակեր
  2. անտեսանելի մազանոթներ մաշկի վրա, որոնցով մարմինը շնչում է և քրտինք արտազատում◆ ՈՒր էլ որ մարդ նայելու լիներ, նրա աչքին կերևային ծակոտիք, սարդի հնադարյան ոստայն, հող և փոշի։ (Րաֆֆի)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. ծակոտի, ծակոտիկ, վտառք (հնց․)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել