ծակոտկեն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sɑkɔtˈkɛn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ծակոտկէն
վանկեր՝ ծա•կոտ•կեն
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- մանր ծակերի ցանց կազմող, ծակոտիներով պատված◆ Աղավնու թոքերը սպունգանման ծակոտկեն են ու բազմածալք, որով մեծանում է նրանց մակերեսը։ (Դասագիրք) Քարի վրա պլպլում է պղնձե ծակոտկեն մաղաշաբը:ՍԽ
Հոմանիշներ խմբագրել
- ծակոտ, ծակծակոտ, ծակծկոտ, ծակծկուն, ծակտիքավոր, վտառուտ (հնց․)
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։