ծակուռ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sɑˈkur]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծա•կուռ
Ստուգաբանություն
խմբագրել- Ղարաբաղ՝ Ծակոռ, Գանձակ՝ Փոքրիկ անցք` ծակ։ Փոքրիկ նեղլիկ խրճիթ։
Գոյական
- (արհմրհ․) խղճուկ հյուղ՝ խուց
- բույն, որջ
- նեղ անցք` ծակ` ճեղք
- ծառի փոքրիկ խոռոչ, փչակ
- բանտախուց
- Խոտուրջուր՝ Ներքնահարկում փոքր սենյակ, ու մթերքներ են պահում, մառան։
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- Տա յել տոն չի հու, մին ծակուռ ա ըլի (Ձեռագիր)
- Էս ծակուռը ինչ կա, նստել ես։ Ալեքսան Մեխակյան
- Մին ծակուռումը 30-40 մարթ կա թափված:(Խաթաբալա)
- ծակուռը կոխել - տե՛ս կալանել
- ծակուռը մտնել - տե՛ս թաքնվել
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ծակուռ(ը) | ծակուռներ(ը) |
| Սեռ. | ծակուռի | ծակուռների |
| Տր. | ծակուռի(ն) | ծակուռների(ն) |
| Հայց. | ծակուռ(ը) | ծակուռներ(ը) |
| Բաց. | ծակուռից | ծակուռներից |
| Գործ. | ծակուռով | ծակուռներով |
| Ներգ. | ծակուռում | ծակուռներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։