ծաղրամիտ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [t͡sɑʁɾɑˈmit]

վանկեր՝ ծաղ•րա•միտ 

Ածական

1. (նորբ․) ծաղրելու նպատակ ունեցող, ծաղրանք պարունակող ◆ ...Ու նրա ետևում գոյավորվեց ծանոթ դուռը, որի ետևում հեգնամիտ սիրալիրություն կար և ծաղրամիտ հոգատարություն։ -ԱԱ¹

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։