Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ծայրակէտ
վանկեր՝ ծայ•րա•կետ
Գոյական
- որևէ տարածության՝ գծի և այլնի ծայրագույն՝ վերջին կետը
- (փխբ․) որևէ բանի գագաթնակետ, որևէ բանի դրսևորման՝ զարգացման և այլնի ամենաբարձր կետը՝ աստիճանը
- (փխբ․) հակադիր կողմերից՝ բևեռներից յուրաքանչյուրը, բևեռ, կողմ
- վերջնակետ, ավարտակետ, ծայրածիր
- տե՛ս գագաթնակետ
- տե՛ս բևեռ
| Ի արտաքին հոլովում
|
|
|
Եզակի թիվ |
Հոգնակի թիվ
|
| Ուղղ. |
ծայրակետ(ը) |
ծայրակետեր(ը)
|
| Սեռ. |
ծայրակետի |
ծայրակետերի
|
| Տր. |
ծայրակետի(ն) |
ծայրակետերի(ն)
|
| Հայց. |
ծայրակետ(ը) |
ծայրակետեր(ը)
|
| Բաց. |
ծայրակետից |
ծայրակետերից
|
| Գործ. |
ծայրակետով |
ծայրակետերով
|
| Ներգ. |
ծայրակետում |
ծայրակետերում
|
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
