ծայրապանակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sɑjɾɑpɑˈnɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծայ•րա•պա•նակ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- որևէ բանի սուր ծայրը բթացումից՝ կոտրվելուց և այլնից ապահովող պահապանակ, ծայրակալ
- գրչածայրը մեջը պահելու՝ լցնելու տուփ ◆ Խոզանակների համար անմաչելի նեղ ճեղերից փոշին պետք է մաքրել տափակ ծայրապանակ ունեցող խողովակով։ (Դասագիրք)
- որևէ բանի ծայրը ագուցվող հարմարանք ◆ Նրանց նետերի ծայրապանակները սարքված են ձկների ու ծովացուլի ոսկորնորից։ (Թարգմ.) ◆ Նրա սուրը վերցված քաղաքային զինապահեստից, ժանգոտած է, կոթը կոտրած, առանց ծայրապանակի: (Թարգմ.)
- նույնն է՝ կաբելային ծայրակալ
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։