Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ծանրախոհութիւն

վանկեր՝ ծան•րա•խոհ•ութ•յուն

Ստուգաբանություն

ծանրախոհ լինելը, ծանրաղոհի հատկությունը ◆ Միևնույն սերը մեկին տվել էր դանդաղության, մյուսին արագություն, մեկին ծանրախոհություն և խանրաշարժություն։ (Ղազարոս Աղայան) ◆ Լուի 14-ը խոսում էր կատարյալ լեզվով, ամբողջովին արքայական մի արժանապատվությամբ, պերճախոսությամբ և ծանրախոհությամբ: Տեն
ծանրախոհ մարդու վարքագիծ' արարք' վերաբերմունք

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։