ծանրած
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sɑnˈɾɑt͡s]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծան•րած
Ստուգաբանություն
խմբագրել- Ղարաբաղ՝ Նոր Նախիջևան՝ ծանրուկ Նոր Բայազետ՝ ծանրածք, Մնս
- հղի (հատկապես անասուն) ◆ Մեր կովը ծանրած ա։ (Ձեռագիր) ◆ Ամառը կանցնի, կնայե օր կնիկը ծանրած է։ Ռափայել Պատկանյան
Ածական
- ծանրածել-ի
- հղի ◆ Մի ներկարար ետևից ձգելով բերում էր ծանրած կովը (ՍԽ)։ ◆ Ծանրած էգերը տաք ավազի մեջ թաղվում ու շարում էին սպիտակ ձվերը (ԱԲ)։
- ծանրաբեռնված, ծանրացած ◆ Ծառեր, ծառեր ծանրած մրգով, ծառեր թեքված հողին, Եվ Խաղողի վազեր կրքոտ սիրահարված շոգին (Մամուլ)։
Հոմանիշներ
խմբագրել- հղի
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։