ծանրակաց
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sɑnɾɑˈkɑt͡sʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծան•րա•կաց
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- ծանրաբարո, լրջախոհ
- լրջություն՝ խոհականություն արտահայտող ◆ Այս տարտամ մտածությունները իրենց դեմքին կուտան ծանրակաց խստություն մը (ԼԲ)։
Հոմանիշներ
խմբագրել- ծանրաբարո, լրջմիտ, լրջախոհ, լրջաբարո, լուրջ, ծանր, ծանրախոհ, ծանրալուրջ, ծանրակշիռ, ծանրախոհուն, ծանրագլուխ, ծանրակաց, ծանր գլուխ, ծանր մարդ,
- մեղմաբարո, բարեհամբյուր, հանդարտաբարո, ծանրաբարո, մեղմաբնույթ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։