Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծան•րա•կաց

Ստուգաբանություն խմբագրել

ծանրաբարո, լրջախոհ
լրջություն՝ խոհականություն արտահայտող ◆ Այս տարտամ մտածությունները իրենց դեմքին կուտան ծանրակաց խստություն մը (ԼԲ)։

ծանրաբարո, լրջմիտ, լրջախոհ, լրջաբարո, լուրջ, ծանր, ծանրախոհ, ծանրալուրջ, ծանրակշիռ, ծանրախոհուն, ծանրագլուխ, ծանրակաց, ծանր գլուխ, ծանր մարդ,
մեղմաբարո, բարեհամբյուր, հանդարտաբարո, ծանրաբարո, մեղմաբնույթ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։