Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծան•րա•կ(ը)•րունկ

Ստուգաբանություն խմբագրել

ծանր՝ հաստ կրունկներ ունեցող (կոշիկների մասին) ◆ Զինվորները «մնաբ բարով» ասելով՝ գնացին ծանրակրունկ կոշիկներով միջանցքն ու բակն աղմկելով (ՍԶ)։
ծանր կրունկ ունեցող, ծանրորեն ճնշող՝ ճզմող, ծանրաթաթ ◆ Ծանրակրունկ ըմբիշ։

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։