ծանրաշունչ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sɑnɾɑˈʃunt͡ʃʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծան•րա•շունչ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- շնչելու համար ծանր՝ խեղդիչ ◆ Ծանրաշունչ օդ։
- երբ կամ որտեղ շնչելը դժվար է լինում, խեղդիչ՝ ծանր օդ ունեցող ◆ Ծանրաշունչ գիշեր։ ◆ Օդը դարձավ խեղդիչ ու ծանրաշունչ։
- ծանր՝ դժվաությամբ շնչող՝ շնչառությունը ծանր ◆ Ծանրաշունչ հևք։ ◆ Ծանրաշունչ գիշերը Մուսա լեռան վրա կախվել էր իբրև ցածրից առաստաղ։
- ծանր շնչառության հատուկ, ծանր ծնչառությունից առաջացող ◆ Ծանրշունչ հևք։ ◆ Միկիթ բեկը… յուր կարճահասակ և գեր ու կլորիկ մարմնով ծանրաշունչ բարձրանում էր։
- (փխբ․) ծանր շունչ ունեցող, կաշկանդիչ ու մռայլ ազդեցություն թողնող ◆ Ծանրաշունչ մարդ։ ◆ Բասենի տեր Մանեճը ծանրաշունչ հևքով ելավ տեղից։
- այնխիսի, որի ներկայությունը ճնշող ու կաշկանդիչ է ◆ Բայց շատ է նա անմարդամոտ և ծանրաշունչ հանիրավիր։
Հոմանիշներ
խմբագրել- ծանրահև, ծանրահևք, դժվարաշունչ, թասուն
- տե՛ս հեղձուցիչ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։