ծանրատար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sɑnɾɑˈtɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծան•րա•տար
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- տանելու՝ տեղափոխելու՝ կրելու համար ծանր (բեռ, իր և այլն) ◆ Բեռ ծանրատար՝ հպարտությունս մեկդի նետած այս գիշեր, կկանչեմ ձեզ՝ տղու մը պես անոըի, անուշի արցունքներ։ Թեք.
- (փխբ․) հոգու համար ծանր, որին դժվար է դիմանալ, հոգեպես կրելու համար ծանր
- անհանդուրժելի, անթույլատրելի
Հոմանիշներ
խմբագրել- դժվարատար, ծանրակիր, դժվարակիր, ծանրաշարժ (փխբ․)
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։