Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [t͡sɑnɾɑˈkʰɑʃ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծան•րա•քաշ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական

  1. ծանր քաշ, կշիռ ունեցող ◆ Գուզրը ծանրաքաշ ու թուրկեծակին, Մույկն ու գոտին, Վահանն ամրակուռ ու գլխի կոտին, համբուրեց մեկ-մեկ ու սեղմեց սրտին։ (Մկրտիչ Խերանյան) ◆ Գարնանացան ցորենը անհրաժեշտ է մեքենաներով տեսակավորել և որպես երմացու ընտրել ամենախոշոր, կենսունակ, ծանրաքաշ առողջ հատիկներ։ (Դասագիրք)
  2. նույնն է` ծանրաքարշ ◆ Ծանրաքարշ գնացքները նա միշտ ժամանակին ու անվթար տեղ է հասցնում։ (Մամուլ)
  3. (սպորտ․) ծանրաքաշային կատեգորիայի պատկանող
  4. շատ ուժ ու եռանդ պահանջող ◆ Ծանրաքաշ աշխատանք

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. ծանրակշիռ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել