ծառագործ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sɑrɑˈɡɔɾt͡s]
վանկեր՝ ծա•ռա•գործ
Բառակազմություն խմբագրել
Գոյական
- (նորբ․) ծառերից զրկել, ծառահատել ◆ Բայց էությամբ ծառագործ էր Արեգը, ոչ թե շինարար։ Սովետական Հայաստան (թերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։