ծառակռիվ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sɑrɑkˈriv]
վանկեր՝ ծա•ռա•կ(ը)•ռիվ
Բառակազմություն խմբագրել
Գոյական
- (նորբ․) ծառերի, ծառ հատելու և ծառին տիրանալու տիրանալու համար մղվող կռիվ ◆ «ծառակռվով մի գիշերվա պատմություն»։ «Հայաստանի Հանրապետություն»
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։