ծառաճյուղ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sɑrɑt͡ʃˈjuʁ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ծառաճիւղ
վանկեր՝ ծա•ռա•ճյուղ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- ծառի ճյուղ◆ Երբ անհրաժեշտ է լինում պարտեզները մաքրել անցած տարվա աղշպանքից և ցանկապատը նորոգել նոր թփերով ու ծառաճյուղերով, նորոգվում է և հին վեճը հարևանների միջև։ Ստեփան Զորյան
Հոմանիշներ
խմբագրել- ոստ, ողեշ, շառվիղ, շիվ, ընդյուղ, (դալար) շյուղ, շիղ, ճյուղ, մորճ, ճյուղք (ժղ․) (ծառի կամ թփի)
- մոլ, կնճակ, կողր (բնին բուսած)
- կրկուտ (չոր, մանր)
Արտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ծառաճյուղ(ը) | ծառաճյուղեր(ը) |
| Սեռ. | ծառաճյուղի | ծառաճյուղերի |
| Տր. | ծառաճյուղի(ն) | ծառաճյուղերի(ն) |
| Հայց. | ծառաճյուղ(ը) | ծառաճյուղեր(ը) |
| Բաց. | ծառաճյուղից | ծառաճյուղերից |
| Գործ. | ծառաճյուղով | ծառաճյուղերով |
| Ներգ. | ծառաճյուղում | ծառաճյուղերում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։