ծառապտուղ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sɑrɑpˈtuʁ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծա•ռա•պ(ը)•տուղ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- ծառի պտուղ, ծառերի տված պտուղը ◆ Ընտիր տեսակի են և Հայաստանի ծառապտուղները։ (Լեո)
- պտուղների բերքահավաք, ծառերի պտուղները քաղելը ◆ Ամենքն էլ շտապում են ծառապտղից պրծնել, որ կպչեն այգեկութին։ (Պերճ Պռոշյան)
Հոմանիշներ խմբագրել
- ծառամիրգ, պտուղ, միրգ, ծառաբար (հնց․)
Արտահայտություններ խմբագրել
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ծառապտուղ(ը) | ծառապտուղներ(ը) |
| Սեռ. | ծառապտուղի | ծառապտուղների |
| Տր. | ծառապտուղի(ն) | ծառապտուղների(ն) |
| Հայց. | ծառապտուղ(ը) | ծառապտուղներ(ը) |
| Բաց. | ծառապտուղից | ծառապտուղներից |
| Գործ. | ծառապտուղով | ծառապտուղներով |
| Ներգ. | ծառապտուղում | ծառապտուղներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։