Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծառ•կու•տուտ

Ստուգաբանություն խմբագրել

վառ ու խայտաբղետ գունավորված փետուրներով անտառային փոքրիկ թռչուն, որ սնվում է ծառերի մեջ ապրող որդերով, բզեզներով և զանազան միջատներով, ծառկտիկ, փայտփորիկ

(կենդբ․) փայտփորիկ, փայտահար, կտցահար, (ժղ․)՝ ծառկոտոտ, ծառակտիկ, ծառակուտուտ, ծառկտցիկ, ծառակուտկուտ, ծառկոտիկ, ծառկ(ու)տուտ, փայտատ, փայտմորեկ, (գվռ․)՝ ծառծեծուկ, ծառծակող, ծառծածուկ, ծառկտոց, ծառածակ, ծգան, ալաչակչակ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։