ծառքութութ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sɑrkʰuˈtʰutʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծառ•քու•թութ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- վառ ու խայտաբղետ գունավորված փետուրներով անտառային փոքրիկ թռչուն, որ սնվում է ծառերի մեջ ապրող որդերով, բզեզներով և զանազան միջատներով, ծառկտիկ, ծառկուտուտ
Հոմանիշներ խմբագրել
- (կենդբ․) փայտփորիկ, փայտահար, կտցահար, (ժղ․)՝ ծառկոտոտ, ծառակտիկ, ծառակուտուտ, ծառկոտուտ, ծառկտցիկ, ծառակուտկուտ, ծառկոտիկ, ծառկ(ու)տուտ, փայտատ, փայտմորեկ, (գվռ․)՝ ծառծեծուկ, ծառծակող, ծառծածուկ, ծառկտոց, ծառածակ, ծգան, ալաչակչակ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։