ծարավակեզ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sɑɾɑvɑˈkɛz]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ծարաւակէզ
վանկեր՝ ծա•րա•վա•կեզ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- ծարավից պապակված՝ տոչորված՝ տանջված
- խոնավության՝ ջրի պակասությունից չորացած՝ խանձված (բույսերի՝ երկրի մասին)
- (փխբ․) բուռն ցանկությունից՝ տենչանքից՝ սիրուց տոչորված՝ վառված՝ տանջված ◆ Ծարավակեզ սիրտ։
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս ծարավատանջ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։