ծարծու
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡sɑɾˈt͡su]
վանկեր՝ ծար•ծու
- Նոր Նախիջևան՝ մտրակի ծայրի կաշվե կտորը ◆ Ձիիս վրան հարբած պառկած, խալմու խամչին թևես կախած, ծարծու թախըմ երկու սաժին։ Փրքշ
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։