Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [t͡sɑɾt͡sɾˈvɛl]

վանկեր՝ ծար•ծ(ը)ր•վել 

  1. Վան՝ թել-թել լինել, կտրտվել, քրքրվել (շորի շատ հնացած) ◆ Խոխետ ծարծիվիր ի։ (անեծք)

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. Քանց ծարեմաղ ծարծրվես, Մաղի նման ծակծկվես՝ քրքրվես (անեծք)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։