Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [t͡sɑɾˈt͡ʃɔtʰ]

վանկեր՝ ծար•ճոթ 

  1. Կարին, Մուշ, Սասուն, Սեբաստիա, Ամասիա՝ մի բանի ծայրը, ավարտը, վերջը
  2. սկիզբ և վերջ

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. Ծար-ճոթ չունի, Ասվում է անվերջանալի բանի մասին Աս կծիկը ծար-ճոթ չունի (Կարապետ Գաբիկյան)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։