ծարուրեկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡sɑɾuˈɾɛk]
վանկեր՝ ծա•րու•րեկ
- Վան՝ մի տեսակ դաշտային ծաղիկ ◆ Ծիլն ու ծլվանն ու ծարուրիկն սուրմա են քաշել աչքերուն (գովասանք ծաղկանց)։ (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ Թուրքահայաստանում առատորեն սփռված են ծափկոտրուկ, կոճղեկ, ծարուրիկ: (Վահրամ Փափազյան)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։