ծափզարկ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sɑpʰˈzɑɾk]
վանկեր՝ ծափ•զարկ
Բառակազմություն խմբագրել
Գոյական
- (նորբ․) ուժգին ծափ զարկելը, ծափահարելը ◆ Ի՜նչ արած, նրա սերն առ թոռները այդ ծափզարկելով էր բնորոշվում։ Հայրենիքի ձայն
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։