ծափծիլ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡sɑpʰˈt͡sil]
վանկեր՝ ծափ•ծիլ
- դաշտային սպիտակ ծաղիկ՝ դեղին գլխիկով ◆ Ծափծիլն սպիտակ է հագել, դեղին քաշել վերա գլխին։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։