ծգծգուն
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡sɡt͡sɡun]
վանկեր՝ ծ(ը)գ•ծ(ը)•գուն
- Համշեն՝ բարկացած մարդու հանած ձայնը ◆ Ծգծգունը մեջտեղ ձգած ունի։ (Հրաչյա Աճառյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։