Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ծեթ•իկ 

  1. Վան, Խնուս՝ փոքրիկ, մանր ,մանրիկ (երեխեների մասին) ◆ Աղջիկը մնաց այրի, չորս ծեթիկ ձագիրը որբ։ Գմհ ◆ Տյուռտրացին, ազգ ուխնամին ես ի՞նչ անեմ ծեթկիկ ծաքերու։ ԱՏՍ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։