ծեթ-պետ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ծեթ-պետ
- Վան՝ մանր ու մեծ, փոքր ու խոշոր ◆ Էն ծեթիկ-պեթիկ աստղեր զմեն շարեմ զիմ կոճակ։ Գուրգեն Մահարի ◆ Գիշերն օրորեմ խետ ծեթ-պետ աստղերաց։ Սահակ Ամատունի ◆ Ավեր էլներ Կոտորան գետ, չլացացեր քո ծեթ-պետ։ Շեր
Արտահայտություններ
խմբագրել- ծեթ-պետ խորրել, եղած չեղած տանել, սրբել, կողոպտել ◆ Կյըչող քյո տուն մտնել, քյո ծեթ-պետ խորրել։ ԱԺ
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։