ծերություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sɛɾutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ծերութիւն
վանկեր՝ ծե•րութ•յուն
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- ծեր լինելը, ծերունու վիճակը
- հասունությանը հաջորդող կենսաշրջանը, երբ սկսվում է կենդանի մարմնի կենսագործունեության աստիճանական թուլացում
- ծերունական հասակ, այն տարիքը, երբ մարդ ծեր է համարվում
- բազմամյա լինելը, շատ տարիներ աճած` ապրած լինելը
- հին` հնամենի լինելը (փխբ․)
Հոմանիշներ խմբագրել
- ալևորություն, զառամություն, զառամյալություն, պառավություն, ծերույթ (բնստ․), ալևորույթ, ծերութք (հնց․), քավթառություն, խռֆածություն, (փխբ․)` ալիք, գիշեր, երեկո, կյանքի մայրամուտ, կյանքի վերջալույս, կյանքի արևամուտ, կյանքի երեկո, կյանքի ձմեռ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։