ծերպ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sɛɾp]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ծերպ
վանկեր՝ ծերպ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Քիչ հավանական է կապը հնդեվրոպական *g՛ep(h)-, *g՛ebh- «ծնոտ, բերան» արմատի հետ (հմմ. ավեստերեն zafar/n «բերան, երախ», ինչպես կարծում է Հյուբշմանը (չի ընդունում Աճառյանը)։
Գոյական
- ճեղք, մի բանի մեջ բացված արանք
- փոքրիկ անցք՝ ծակ
- խորշ, խոռոչ (լեռան, ժայռի և այլնի մեջ)
- ծայր, գագաթ (լեռան, ապառաժի և այլնի)
- (փխբ․) հոգու՝ սրտի անկյուն ◆ Մամուռի պես հնամենի, փակչած հոգվույս ծերպերուն, գեղջուկ երգեր ու հուշեր արդ մի առ մի կթափին։ (Ա. Սեմա)
Հոմանիշներ խմբագրել
- ճեղք, արանք, խոռ, ծերպանցք, (հնց․)՝ բացակ, հերձ, գուն, գուշպ, ճաթ, փեռեկ, (գվռ․) ճղակ, ճղվակ, ճղլակ, չաք
- տե՛ս ժայռախոռոչ
- տե՛ս ժայռագագաթ
Արտահայտություններ խմբագրել
- ծերպ անել - թեթևակիորեն՝ փոքր-ինչ բացել (աչքերը, դուռը և այլն)
- ծերպ լինել - փոքր-ինչ բացվել
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ծերպ(ը) | ծերպեր(ը) |
| Սեռ. | ծերպի | ծերպերի |
| Տր. | ծերպի(ն) | ծերպերի(ն) |
| Հայց. | ծերպ(ը) | ծերպեր(ը) |
| Բաց. | ծերպից | ծերպերից |
| Գործ. | ծերպով | ծերպերով |
| Ներգ. | ծերպում | ծերպերում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։