Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ծը•ծըռ•նեկ 

  1. տավարի հիվանդություն, որի ժամանակ փորը, աչքերը, լեզուն ուռչում են

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։