Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ծիծաղաւէտ

վանկեր՝ ծի•ծա•ղա•վետ

Ստուգաբանություն

որտեղ կամ երբ շատ են ծիծաղում
որտեղ կամ երբ խինդ և ուրախություն է տիրում ◆ Ծիծաղավետ գարուն։ ◆ Ծիծաղավետ մի բան ճախրելով խորասուզվեց հոգու մեջ։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
ծիծաղով բռնված, ծիծաղուն, ծիծաղացող ◆ Ծիծաղավետ պատանի։
ուրախություն պատճառող, ուրածությամբ տոգորող

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։