Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ծիծաղկոտութիւն

վանկեր՝ ծի•ծաղ•կո•տու•թյուն

Ստուգաբանություն

ծիծաղկոտ լինելը, ծիծաղկոտի հատկությունը ◆ Դեմքի վրա կար ինչ-որ տխուր, մռայլ ստվեր։Ժպիտի ոչ մի նշույլ, ոչ էլ ծիծաղկոտության խորշոմներ։ Վրթանես Փափազյան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ risibility գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ смешливость (ru) ‎(smešlivostʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։