ծիծիլա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ծի•ծի•լա
- Թբիլիսի՝ հավի ճուտ ◆ Խիղճ հավերի հոքին հանում ին, մե գլուխ ձու ին ածիլ տալի, մաշինեքով ծիծիլաները հանիլ տալի (Խաթ.):
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։