Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ծի•պի•լի 

  1. Ղարաբաղ՝ թույլ լուսավորող ճրագ

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. ծիպիլի-ծիպիլի անել - շատ թույլ լուսավորել◆ Հուր խելք ա կտրելու, վեր ճրագ տինի իտի տղերըմը, վեր պատառ ծիպիլ-ծիպիլի անի։ (Տմբլաչի Խաչան)

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ծի•պի•լի 

  1. Ղարաբաղ՝ բարակ և ողոր ճյուղ, ճիպոտ ◆ Հրաման ա ռրալ, վեր ծմական մին ծիպիլ կտրող լինի։ Տխ
  2. (փխբ․) երկարև նիհար (մարդու մասին)
  3. Գանձակ՝ (փխբ․) կարճահասակ, փոքր ու վտիտ

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. ծիպիլի տալ - ճիպոտով հարվածել, ծեծել

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ծի•պի•լի 

  1. Թբիլիսի՝ աճքի ճպուռ

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. խիպիլի խատուր - մրսկան, շորը շորի վրա հագնվող ◆ Հողիմ դրանց ծիպիլ ծատուր գլուծը, լայիղ չին անում հայեվարը։ (Խաթաբալա)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։