ծիպ-ծիպ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ծիպ - ծիպ
- Արարատյան, Ղարաբաղ, Համշեն՝ հավի ճուտերի կանչերի ձայն ◆ Ծիպ-ծիպ բուբուլներուն կոռար գու։ (Ձեռագիր)
- մանր, փոքր ◆ Ծիպ-ծիպ կտորներ (Հրաչյա Աճառյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելՀայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ծիպ - ծիպ
- Թբիլիսի՝
Արտահայտություններ
խմբագրել- գործ է ածվում ծիպ - անիլ անիլ կապակծության մեջ ◆ Աչքերը բաց ու խուփ անել, ճպճպացնել։ ◆ Իս էրկու աչքով իմ մտիկ տալի, շատիրը կի մե աչքը խփում ին, մեկն էլ ծիպ-ծիպ անում ու էնենց մտիկ տալի (Խաթաբալա)
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։