ծիվ-ծիվ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡siv ˈt͡siv]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ծիվ-ծիվ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- ճնճղուկի` ծտի ճռվողյունի ձայնանմանություն ◆ Ծիվ-ծիվ, սիրուն սիրունի՝ ես քեզ տեսա, երբ դու նոր Մայրիիդ հետ թև ելած, կթռչերիր սար ու ձոր։ (Ավետիք Իսահակյան)
Ածական
- խլվլացող, ծիվ-ծիվ անող
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե'ս ճողովյուն
Արտահայտություններ
խմբագրել- ծիվ-ծիվ անել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։